Showing posts with label Acropolis Museum. Show all posts
Showing posts with label Acropolis Museum. Show all posts
Thursday, May 14, 2009
Monday, October 15, 2007
Thursday, July 12, 2007
ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ
Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη : «Φοβάμαι ότι ο διάλογος του Μουσείου με τον Ιερό Βράχο δεν θα είναι τίποτε παραπάνω από μια αντιπαράθεση όγκων, μια στομφώδης και θρασεία αντιπαράθεση χωρίς σεβασμό» και ότι εν γένει το «Μουσείο ως τόπος ύπαρξης δεν έρχεται να παράξει πολιτισμό, αλλά για να στεγάσει πολιτισμό».
Ερχεται να στεγάσει αποσπασματα απο πολιτισμό, ολίγο από πολιτισμό....ενω εχει καταστρέψει πολιτισμό χιλιετιών
Ερχεται να στεγάσει αποσπασματα απο πολιτισμό, ολίγο από πολιτισμό....ενω εχει καταστρέψει πολιτισμό χιλιετιών
Monday, June 11, 2007
Saturday, June 2, 2007
Acropolis Athens all decoration removing to museums
UNESCO asks sculptures for the restoration of the monument according international laws. Greek government never asks officially restoration. Private interrests asking the remain decoration to be stored in the new museum that destroyed antiquities in archaeological area Makriyanni. There is protection solution in the free space for Acropolis by professor Skoulikidis but marbles start to be removed from the rock to the building
Labels:
Acropolis,
Acropolis Museum,
Acropolis New Museum,
Athens,
Greece,
Μακρυγιάννη
Friday, June 1, 2007
Acropolis Athens 1955 the monument as you will never see it again!
Giant cranes to relay Acropolis marbles to new museumATHENS (AFP) - Sculptures considered masterpieces of Greek Classical art -- such as the Parthenon friezes and the Erechtheion's renowned Caryatids -- are to be lifted by a relay of three cranes from their current location, a small museum dug into the Acropolis rock in the late 19th century.
"This is a historic undertaking, never before attempted in the world," Culture Minister George Voulgarakis told a news conference.
The cranes will deposit the fifth century BC pieces -- some of whom weigh over two tonnes -- onto the roof of the new museum, a distance of 300 metres (yards) downhill.
The operation is expected to cost around eight million euros (10.7 million dollars) and last between three and four months.
"Our criterion was the safety of the fragmnets and the protection of the site, not the cost," Voulgarakis said.
Before leaving the Acropolis rock for the first time in their history, the pieces will be carefully packaged in 17 iron containers of various types and sizes, Voulgarakis said...
Wednesday, May 23, 2007
APXAIA MNHMEIA Kερδίζουν τη μάχη των ρύπων
APXAIA MNHMEIA Kερδίζουν τη μάχη των ρύπων
(ΤΑ ΝΕΑ 20/01/2005) Π.Κατημεριτζή
Οι ρύποι-φονιάδες που προσβάλλουν τους ανθρώπους και τα γηρασμένα αρχαία μνημεία έχουν υποχωρήσει αισθητά από την Aκρόπολη της Aθήνας, χάρη και στις πεζοδρομήσεις.
Στην Ακρόπολη έπειτα από δεκαετίες ερευνών και πειραματικής εφαρμογής, ετοιμάζεται πολύ προσεκτικά το μεγάλο βήμα για την επικάλυψη των μνημείων που βρίσκονται στο ύπαιθρο με λεπτό αόρατο μανδύα προστασίας που μπορεί να αφαιρείται και να ανανεώνεται χωρίς να καταστρέφει το μάρμαρο με το οποίο είναι συμβατό.
“Για την προστασία της επιφάνειας του μαρμάρου βρήκαμε ένα υλικό δικό μας και το εφαρμόσαμε σε πραγματικές συνθήκες σε μια κολόνα των Προπυλαίων επί οκτώ χρόνια και σε μια επιγραφή. Τα αποτελέσματα ήσαν πολύ καλά.
Πρόκειται δε να εγκριθεί για όλα τα μνημεία και να επεκταθεί η χρήση του”, λέει στα “NEA” ο καθηγητής χημικός μηχανικός Θεόδωρος Σκουλικίδης.
Τι είναι αυτό το υλικό;
“Είναι ημιαγωγός, που αποτελεί δική μας εφεύρεση, μια πατέντα για την οποία ενδιαφέρονται πολλοί επιστήμονες. Μπαίνει με σπρέι. Προέκυψε από έρευνες πολλών ετών. Οι ημιαγωγοί είναι οξείδια μετάλλων, αλουμινίου, μαγνησίου κ.ά, που αποκτούν τις ιδιότητες του ημιαγωγού όταν παρασκευαστούν ηλεκτρολυτικά. H δράση τους βασίζεται στην αναστολή της γυψοποίησης”.
Θα τελειώσουν κάποτε τα έργα;
“H διαδικασία αυτή θα χρειασθεί να επαναληφθεί έπειτα από είκοσι χρόνια”.
Δεν υπάρχει ζωή χωρίς καύσεις. Ακόμα και η αναπνοή του ανθρώπου εκλύει διοξείδιο του άνθρακα. Ένα από τα πολλά αέρια που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα και όταν αναμειχθούν με το νερό της βροχής μετατρέπονται σε οξέα ικανά να προσβάλουν όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά και την πέτρα. H καύση του μαζούτ των βιομηχανιών, του πετρελαίου κακής ποιότητας για τη θέρμανση και την κίνηση των τροχοφόρων ανέβασε σε επίπεδο συναγερμού την ατμοσφαιρική ρύπανση της Αθήνας μέσα σε μια δεκαετία από το 1955 - 1965.
Τα μέτρα που πάρθηκαν από το κράτος κατά της ρύπανσης δεν είχαν άμεσο στόχο την προστασία των μνημείων, αλλά του ανθρώπου. Βοήθησαν όμως η απομάκρυνση των βιομηχανιών που έκαιγαν μαζούτ, η βελτίωση της ποιότητας των καυσίμων, κυρίως η αποθείωση της βενζίνης, η επιβολή του δακτυλίου, η ανανέωση του στόλου των αυτοκινήτων, η απομάκρυνση των τουριστικών λεωφορείων από την Ακρόπολη το 1992, η αμόλυβδη βενζίνη και πιο πρόσφατα το μετρό, το τραμ, οι πεζοδρομήσεις γύρω από την Ακρόπολη. Όλα αυτά οδήγησαν σε κάθετη πτώση ορισμένων ρύπων και το σπουδαιότερο σε σταθεροποίηση των τιμών σε επίπεδα αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως οι ρύποι των αυτοκινήτων αντιστέκονται σθεναρά.
“Πράγματι, υπάρχει κάποια βελτίωση, αλλά τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο”, λέει η χημικός μηχανικός Εύη Παπακωνσταντίνου, προϊσταμένη του Τομέα Συντήρησης της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως. “H θείωση συνεχίζεται με πιο αργό ρυθμό. Το νέφος πηγαινοέρχεται, τα αιωρούμενα σωματίδια στην ατμόσφαιρα αυξάνονται και οι τιμές τους τα τελευταία χρόνια ξεπερνούν συχνά τα όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όφελος από τα μέτρα αντιρρύπανσης και την αντικατάσταση του στόλου των αυτοκινήτων με νέας τεχνολογίας έχει εξανεμισθεί σχεδόν λόγω του διπλασιασμού του αριθμού των οχημάτων που κυκλοφορούν”.
Οι επιστήμονες και συντηρητές προσπάθησαν να ανακόψουν τη φθορά των μνημείων και να σταθεροποιήσουν τις επιφάνειες. Τα γλυπτά που μπορούσαν να μεταφερθούν πήραν τον δρόμο για το μουσείο. Έτοιμη τεχνογνωσία δεν υπήρχε.
Για να βρεθεί η θεραπεία έπρεπε πρώτα να μελετηθούν οι μηχανισμοί που προκαλούν τις φθορές και σ' αυτό τον τομέα η Ελλάδα δημιούργησε τεχνογνωσία όταν ο καθηγητής Θόδωρος Σκουλικίδης ανακάλυψε τον μηχανισμό της γυψοποίησης των μαρμάρων και κατόρθωσε να τον αντιστρέψει με τρόπο φυσικό, προσθέτοντας κόκκους ασβεστίου με δεκάδες ψεκασμούς αραιωμένου ασβεστόνερου στην επιφάνεια.
(ΤΑ ΝΕΑ 20/01/2005) Π.Κατημεριτζή
Οι ρύποι-φονιάδες που προσβάλλουν τους ανθρώπους και τα γηρασμένα αρχαία μνημεία έχουν υποχωρήσει αισθητά από την Aκρόπολη της Aθήνας, χάρη και στις πεζοδρομήσεις.
Στην Ακρόπολη έπειτα από δεκαετίες ερευνών και πειραματικής εφαρμογής, ετοιμάζεται πολύ προσεκτικά το μεγάλο βήμα για την επικάλυψη των μνημείων που βρίσκονται στο ύπαιθρο με λεπτό αόρατο μανδύα προστασίας που μπορεί να αφαιρείται και να ανανεώνεται χωρίς να καταστρέφει το μάρμαρο με το οποίο είναι συμβατό.
“Για την προστασία της επιφάνειας του μαρμάρου βρήκαμε ένα υλικό δικό μας και το εφαρμόσαμε σε πραγματικές συνθήκες σε μια κολόνα των Προπυλαίων επί οκτώ χρόνια και σε μια επιγραφή. Τα αποτελέσματα ήσαν πολύ καλά.
Πρόκειται δε να εγκριθεί για όλα τα μνημεία και να επεκταθεί η χρήση του”, λέει στα “NEA” ο καθηγητής χημικός μηχανικός Θεόδωρος Σκουλικίδης.
Τι είναι αυτό το υλικό;
“Είναι ημιαγωγός, που αποτελεί δική μας εφεύρεση, μια πατέντα για την οποία ενδιαφέρονται πολλοί επιστήμονες. Μπαίνει με σπρέι. Προέκυψε από έρευνες πολλών ετών. Οι ημιαγωγοί είναι οξείδια μετάλλων, αλουμινίου, μαγνησίου κ.ά, που αποκτούν τις ιδιότητες του ημιαγωγού όταν παρασκευαστούν ηλεκτρολυτικά. H δράση τους βασίζεται στην αναστολή της γυψοποίησης”.
Θα τελειώσουν κάποτε τα έργα;
“H διαδικασία αυτή θα χρειασθεί να επαναληφθεί έπειτα από είκοσι χρόνια”.
Δεν υπάρχει ζωή χωρίς καύσεις. Ακόμα και η αναπνοή του ανθρώπου εκλύει διοξείδιο του άνθρακα. Ένα από τα πολλά αέρια που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα και όταν αναμειχθούν με το νερό της βροχής μετατρέπονται σε οξέα ικανά να προσβάλουν όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά και την πέτρα. H καύση του μαζούτ των βιομηχανιών, του πετρελαίου κακής ποιότητας για τη θέρμανση και την κίνηση των τροχοφόρων ανέβασε σε επίπεδο συναγερμού την ατμοσφαιρική ρύπανση της Αθήνας μέσα σε μια δεκαετία από το 1955 - 1965.
Τα μέτρα που πάρθηκαν από το κράτος κατά της ρύπανσης δεν είχαν άμεσο στόχο την προστασία των μνημείων, αλλά του ανθρώπου. Βοήθησαν όμως η απομάκρυνση των βιομηχανιών που έκαιγαν μαζούτ, η βελτίωση της ποιότητας των καυσίμων, κυρίως η αποθείωση της βενζίνης, η επιβολή του δακτυλίου, η ανανέωση του στόλου των αυτοκινήτων, η απομάκρυνση των τουριστικών λεωφορείων από την Ακρόπολη το 1992, η αμόλυβδη βενζίνη και πιο πρόσφατα το μετρό, το τραμ, οι πεζοδρομήσεις γύρω από την Ακρόπολη. Όλα αυτά οδήγησαν σε κάθετη πτώση ορισμένων ρύπων και το σπουδαιότερο σε σταθεροποίηση των τιμών σε επίπεδα αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως οι ρύποι των αυτοκινήτων αντιστέκονται σθεναρά.
“Πράγματι, υπάρχει κάποια βελτίωση, αλλά τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο”, λέει η χημικός μηχανικός Εύη Παπακωνσταντίνου, προϊσταμένη του Τομέα Συντήρησης της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως. “H θείωση συνεχίζεται με πιο αργό ρυθμό. Το νέφος πηγαινοέρχεται, τα αιωρούμενα σωματίδια στην ατμόσφαιρα αυξάνονται και οι τιμές τους τα τελευταία χρόνια ξεπερνούν συχνά τα όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όφελος από τα μέτρα αντιρρύπανσης και την αντικατάσταση του στόλου των αυτοκινήτων με νέας τεχνολογίας έχει εξανεμισθεί σχεδόν λόγω του διπλασιασμού του αριθμού των οχημάτων που κυκλοφορούν”.
Οι επιστήμονες και συντηρητές προσπάθησαν να ανακόψουν τη φθορά των μνημείων και να σταθεροποιήσουν τις επιφάνειες. Τα γλυπτά που μπορούσαν να μεταφερθούν πήραν τον δρόμο για το μουσείο. Έτοιμη τεχνογνωσία δεν υπήρχε.
Για να βρεθεί η θεραπεία έπρεπε πρώτα να μελετηθούν οι μηχανισμοί που προκαλούν τις φθορές και σ' αυτό τον τομέα η Ελλάδα δημιούργησε τεχνογνωσία όταν ο καθηγητής Θόδωρος Σκουλικίδης ανακάλυψε τον μηχανισμό της γυψοποίησης των μαρμάρων και κατόρθωσε να τον αντιστρέψει με τρόπο φυσικό, προσθέτοντας κόκκους ασβεστίου με δεκάδες ψεκασμούς αραιωμένου ασβεστόνερου στην επιφάνεια.
ANCIENT MONUMENTS They gain the battle against pollution

ANCIENT MONUMENTS They gain the battle against pollution
(ΤΑ ΝΕΑ 20/01/2005) P.Katimeritzi
The pollutants-murderer that offend the persons and the old ancient monuments have receded perceptibly from the Acropolis of Athens, thanksto pedestrians streets.
In Acropolis after decades of researches and experimentation, is prepared very carefully the big step for the covering of monuments that finds in the countryside with thin unvisible cloak of protection that can be removed and it is renewed without to destroys the marble with which he is compatible.
"For the protection of surface of marble we found a material ours and we applied in real conditions in a column of Propylaia for eight years and in a sign. The results were very good. It is to be approved for all the monuments and is extended the use , says in" ΤΑ ΝΕΑ " the professor chemical mechanic Theodoros Skoulikidis.
"It is semiconductor, that constitutes our own invention, a patent for which interest itself a lot of scientists. It enters with spreying. It resulted from researches of many years. The semiconductors are oxides of metals, aluminium, magnesium etc.', that acquires the attributes of semiconductor when they are prepared electrolytic. Their action is based on the suspension of plasterization ".
They will finish sometimes the work?
"This process will need to be repeated after twenty years".
Does not exist life without combustions. Even the breathing of person makes dioxide of coal. One of the a lot of gases that hover in atmosphere and when they are mixed with water of rain they are changed in acids capable they offend not only the person, but also the Stone. The combustion of crude oil of industries, oil of bad quality for the heating and the movement vehicles rise up in level of alarm the atmospheric pollution of Athens in one decade from 1955 - 1965.
The mesures that were taken by the state at the pollution did not aim at direct the protection of monuments, but people protection. Helped however the removal of industries that burned crude oil, the improvement of quality of fuels, mainly the desulfurization of petrol, the imposition of ring, the renewal of fleet of cars, the removal of tourist buses from the Acropolis in 1992, the unleaded petrol and more recently the metro underground, the tram, pedestrian ways round Acropolis. All these led to vertical fall of certain pollutants and more important to stabilisation of prices in level acceptable from the European Union.
However the pollutants of cars resist vigorously."Indeed, exist some improvement, but the things are not white-black", say the chemical engineer Evi Papakonstantinou, head of Sector of Maintainance of Service of Maintainance of Monuments of Acropolis. Sulfidization is continued with slower rythm. The cloud comes and go, hovering particles in atmosphere are increased and their prices the last years exceeds often the limits of European Union. The profit from the mesures of anti-pollution and the replacement of the cars fleet with new technology has evaporated almost because the doubling of number of vehicles that circulates ". The scientists and conservers tried they stop the deterioration of monuments and stabilise the surfaces. the sculptures that could be transported they took the street for the museum. Ready know-how it did not exist.
In order to is found the treatment it should first are studied the mechanisms that cause the deteriorations and in this sector Greece created know-how when the professor Thodoros Skoulikidis discover the mechanism of plasterization of marbles and it achieved to reverses with natural way, adding grains calcium with tens sprayings of light calciumwater on the surface.
Acropolis Athens split
Acropolis New Museum founded as Santorini's roof
According to former minister of Culture E.Venizelos the idea for the found of New Museum of Acropolis, is the same experimental idea with Santoriní's shelter roof at Acrotiri excavation finnally collapsed destroying antiquities (among them the tree floors house) of Cucladic civilization, made with terracota .
The new museum has cement coloumns instead of iron and the size is larger, but at Santorini columns were carrying only a roof and not 32m high cement building columns without footage.
The only legal and moral solution still is the restoration of the monument Acropolis were it lies, according UNESCO decision 1982 Mexico.
Santorini's roof was collapsed
Labels:
Acropolis,
Acropolis Museum,
Acropolis New Museum,
Athens,
Makriyianni,
Parthenon,
Ακρόπολη,
Μουσείο
Easy way to top of Acropolis
By the way and just for laughs the famous "elevator" a not permanent construction for olympic games became permanent for the braves. You have to climb to the hill through Plaka and meet the elevator.
following the conversation at
http://globalculturalheritage.blogspot.com/2007/05/cultural-heritage-construction-of-new.html
following the conversation at
http://globalculturalheritage.blogspot.com/2007/05/cultural-heritage-construction-of-new.html
Labels:
Acropolis,
Acropolis Museum,
Acropolis New Museum,
Athens,
Makriyianni,
Parthenon,
Ακρόπολη,
Μουσείο
Tuesday, May 22, 2007
Η άποψη του επίτιμου εφόρου Ακροπόλεως κ. Γιώργου Παπαθανασόπουλου

«Tο Bήμα» δημοσιεύεσε την άποψη του επιτίμου εφόρου Aρχαιοτήτων κ. Γιώργου Παπαθανασόπουλου, τ. εφόρου Aκροπόλεως.
Ο κ. Παπαθανασόπουλος είναι ισόβιος εταίρος της Aρχαιολογικής Eταιρείας, τακτικό μέλος του Γερμανικού Aρχαιολογικού Iνστιτούτου του Bερολίνου και πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του έργου Σπηλαίου Διρού.
«Tο θέμα "Nέο Mουσείο της Aκροπόλεως" πάσχει κατά τη γνώμη μου από τη γένεσή του, με τη χωροθέτησή του στον αρχαιολογικό χώρο Mακρυγιάννη. H έκταση του οικοδομικού τετραγώνου Mακρυγιάννη είναι σημαντικός αρχαιολογικός χώρος, είναι συνέχεια του αρχαιολογικού χώρου της νότιας κλιτύος της Aκρόπολης και μία μόνον τύχη πρέπει να έχει - και αυτό το τονίζω: Nα σταματήσουν αμέσως οι προκαταρκτικές οικοδομικές εργασίες του μουσείου "Tσουμί - Παντερμαλή" και να προστατευθούν και να συντηρηθούν τα αρχαία που έχουν απομείνει από ανασκαφές παλιές και πρόσφατες και, οργανωμένα πλέον, να ενταχθούν στο Πρόγραμμα Eνοποίησης Aρχαιολογικών Xώρων της Aθήνας.
Eπιπλέον ο αρχαιολογικός χώρος Mακρυγιάννη είναι το μεγαλύτερο τμήμα του ιστού της αρχαίας Aθήνας που περιλαμβάνει την οικοδομική ιστορία της πόλεως από τον 8ο αι. π.X. με έμφαση τους τελευταίους αιώνες της Pωμαιοκρατίας και του πρώιμου Bυζαντίου. Kαι ας μην ξεχνάμε ότι κάπου εδώ λειτουργούσε και η νεοπλατωνική σχολή του Πρόκλου. Aυτά σε ό,τι αφορά το θέμα της χωροθέτησης.
Aπό την άλλη πλευρά, η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι πιστεύω καθολική ευχή και απαίτηση των Eλλήνων. Ο λαός όμως δεν έχει καμιά ευθύνη για τους σχεδόν τριαντάχρονους ατυχείς χειρισμούς από τους αρμόδιους του θέματος του μουσείου που θα τα υποδεχθεί. Γιατί βρίσκω βέβαια αστείο τον ισχυρισμό ότι θα μας επιστρέψουν οι Bρετανοί τα Mάρμαρα μόνον αν ντε και καλά κτίσουμε το μουσείο στου Mακρυγιάννη.
Eκτός αυτού, το Mουσείο Aκροπόλεως δεν πρέπει να γίνει στον αρχαιολογικό χώρο Mακρυγιάννη γιατί εκεί, με τον όγκο του, έχει άμεση οπτική επαφή με την Aκρόπολη, θίγοντας καίρια τα μνημεία και προσβάλλοντας την επικυριαρχία και την αυτονομία τους στον ιερό βράχο. Δεν νοείται αρχιτεκτονική σύγκριση και συνομιλία του Παρθενώνα με οποιοδήποτε άλλο σύγχρονο ογκώδες και οποιασδήποτε αξίας κτίριο που θα δεσπόζει στον χώρο. Eνα νέο και μάλιστα μεγάλο μουσείο είναι ξένο και δεν εντάσσεται στη λογική της ανάδειξης των μνημείων της νότιας κλιτύος της Aκρόπολης. Mνημείων όπως είναι το Θέατρο του Διονύσου, το Ωδείο του Περικλή, η Στοά του Eυμένους, το Ωδείο Hρώδου του Aττικού. H κατασκευή ενός τέτοιου κτιρίου, σε αυτό το σημείο, διακόπτει με βάναυσο τρόπο την ιστορική οικοδομική λογική της ανάδειξης των αρχαίων μνημείων και αντιστρατεύεται την πρόταση και το Πρόγραμμα της Eνοποίησης των Aρχαιολογικών Xώρων, καταστρέφοντας ταυτόχρονα έναν μοναδικό και εξαιρετικά σημαντικό αρχαιολογικό χώρο.
Aκόμη η ανέγερση αυτή θα αποτελέσει ένα χείριστο παράδειγμα της πρακτικής στο θέμα προστασίας και ανάδειξης των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων κατά παράβαση τόσο του αρχαιολογικού νόμου και του Συντάγματος της Eλλάδος, όσο και των σχετικών διεθνών συμβάσεων που έχει επικυρώσει η ελληνική πολιτεία. Πρόκειται για ένα σοβαρό ηθικό θέμα, διότι με την ανέγερσή του θίγονται οι πολίτες της χώρας που αισθάνονται τη σκληρότητα του νόμου διαπιστώνοντας ότι στην προστασία των αρχαίων ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν επιτρέπεται η χώρα της κοιτίδας του πολιτισμού να καταστρέφει αρχαία για να υποδεχθεί αρχαία. Tέλος, στον ευαίσθητο χώρο του περίγυρου της Aκροπόλεως όταν παρεμβαίνει η πολιτεία πρέπει να έχει ως γνώμονα χαμηλούς τόνους επέμβασης και όχι ογκώδεις και πομπώδεις κτιριακές κατασκευές. Προσωπικά υποβάλλω έκκληση στον Πρωθυπουργό της χώρας να παρέμβει για να δοθεί η πρέπουσα λύση στο θέμα».
ΤΟ ΒΗΜΑ , 08-06-2003
Κωδικός άρθρου: B13882C091
Monday, May 21, 2007
Νέο Μουσείο Ακρόπολης και η καταστροφή του Αρχαιολογικού Χώρου Μακρυγιάννη




Αρχαιολογικός Χώρος Μακρυγιάννη
1. Σύμφωνα με εμπεδωμένη πάγια τακτική που εφαρμόζεται στα τελευταία χρόνια αφότου δρομολογήθηκαν στην χώρα μας τα μεγάλα δημόσια έργα επειδή η αρχαιολογική υπηρεσία δεν διαθέτει πόρους για την αντιμετώπιση των υψηλών δαπανών που σχετίζονται με την ανασκαφή εκτεταμένων θέσεων επιδιώκεται η από μέρους της αναδόχου εταιρείας οικονομική κάλυψη του έργου σε περίπτωση ανασκαφής συντήρησης και δημοσίευσης των αρχαίων. Σε όλα τα μεγάλα κυκλοφοριακά ή ολυμπιακά έργα που βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη ζητήθηκε η οικονομική κάλυψη σε περίπτωση αποκάλυψης αρχαίων και σωστικής ανασκαφής. Κατά την μέθοδο ενώ η οικονομική επιβάρυνση μετακυλίεται στην ανάδοχο εταιρεία η διενέργεια της ανασκαφής κατά το επιστημονικό μέρος βαρύνει κατ αποκλειστικότητα την αρχαιολογική υπηρεσία. Σύμφωνα με τα παραπάνω ενώ η ανάδοχος εταιρία πέρα από την διάθεση πόρων μεριμνά για τον εύρυθμο εργασιακό συντονισμό του έργου η λήψη αποφάσεων για την εκτέλεση της ανασκαφής και την ενδεχόμενη διατήρηση ή όχι αρχαίων κατά χώραν ανάγονται αποκλειστικά στην αρχαιολογική υπηρεσία. Κατά τα ανωτέρω έστω και αν υποτεθεί ότι ο ΟΑΝΜΑ είναι υπεύθυνος για την χρηματοδότηση των ερευνών και πρακτικές λεπτομέρειες εργασιακών σχέσεων δεν είναι δυνατό να συντονίζει ανασκαφικό έργο ούτε βεβαίως και να αποφασίζει επί της διατήρησης ή όχι αρχαίων και στην συγκεκριμένη περίπτωση -όπερ και το χείριστο- μνημειακών συνόλων. Συνεπώς η νομική ευθύνη σύννομης ή μη εκτέλεσης του έργου-παράνομης ή όχι καταστροφής αρχαίων- βαρύνει μόνο την Α' ΕΠΚΑ. Η ανάμειξη του ΟΑΝΜΑ σε θέματα ανασκαφής και κυρίως διάλυσης αρχαίων προκύπτει παράνομη.
2. Μετά τον εντοπισμό σημαντικότατου οργανωμένου αρχαιολογικού συνόλου στο οικόπεδο Μακρυγιάννη που ήταν αποτέλεσμα τηνς επαναδραστηριοποίησης των ανασκαφών από το 1997 και ύστερα θα όφειλαν οι υπεύθυνοι να στραφούν στην άμεση λύση της συστηματικής χωροθέτησης για την εξασφάλιση καταλλήλου χώρου για το έργο. Στην συνεδρίαση του ΚΑΣ 15/9.5.2000 προκύπτει εναργέστατα η διαπίστωση ότι ο αρχαιολογικός χώρος έχει μοναδική σημασία για την μακραίωνη ιστορία της Αθήνας (ε.α, σ3,4 Κωνστάντιος) ότι κάποια από τα κτήρια του συνόλου έχουν μοναδικό χαρακτηρισμό (ε.σ 2 Μπούρας). Στην λανθασμένη και επιστημονικώς αδόκιμη λύση της εσπευσμένης διάλυσης των νεωτέρων φάσεων συναίνεσε και η Α'ΕΠΚΑ μετά από σχετική της εισήγηση (Α'ΕΠΚΑ ΑΡ.ΠΡ. 4567/16.9.1997) το ΚΑΣ κατέληξε στην παράνομη απόφαση διάλυσης όχι μόνο των αρχαιολογικών λειψάνων της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου αλλά αδιακρίτως και "αυτών (της ίδιας πάντα περιόδου) που αναμένεται να εμφανισθούν. .. όπου επεκτείνεται η ανασκαφή?". Ενώ το Σύνταγμα της χώρας προβλέπει την διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς ομάδα ειδικών του ΥΠΠΟ υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες αποφάσισε την μη αναστρέψιμη καθαίρεση αρχαίων της περιοχής Μακρυγιάννη , όσων μελλοντικώς θα ήρχοντο στο φως εν προκειμένω χωρίς διάκριση και αξιολόγηση.
3. Η διαδικασία καθαίρεσης αρχαίων για την κατασκευή του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως προϋποθέτει την συστηματική πλήρη και ενδελεχή διερεύνηση του χώρου. Δεν νοείται η έναρξη εργασιών εκσκαφής για την θεμελίωση καθήν στιγμή δεν ήταν γνωστά τα τελικά σχέδια (θέση ακρίβεια, διαστάσεις κλπ.) του κτιρίου αλλά και ούτε η τελική μορφή η μέθοδος και το εύρος της θεμελίωσης. Η χορήγηση αδείας εκσκαφής χωρίς να έχει προηγουμένως ολοκληρωθεί η παραπάνω διαδικασία καθιστά την άδεια προώθησης εκσκαφών του ΚΑΣ ευάλωτη και μη σύννομη.
4. Ο περί την Ακρόπολη χώρος είναι αρχαιολογικός χώρος υψίστης αρχαιολογικής σημασίας, καθόσον αποτελεί ζώνη παγκόσμιας πολιτιστικής σημασίας. Η δικαιολογία ότι δεν δυνάμεθα να ομιλούμε περί αυτομάτου αρχαιολογικής προστασίας του χώρου Μακρυγιάννη "γιατί δεν έχει κηρυχθεί η Ακρόπολη" αποτελεί εξοργιστικό ισχυρισμό επικίνδυνο για την διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Αρχαιότητες όπως η Ακρόπολη, ο Παρθενώνας , ο ναός της Αφαίας στην Αίγινα, ο ναός της Φιγαλίας στην Αρκαδία, αλίμονο εάν θα χρειάζοντο την διαβεβαίωση της Πολιτείας για την διατήρησή τους. Στο εξωτερικό σημαντικά μνημεία όπως το Κολοσσαίο δεν χρειάζονται την εγγύηση του νόμου για την διατήρηση της ακεραιότητάς τους. Σε αντίθετη περίπτωση εάν στην Ελλάδα επιβάλετο η αρχαιολογική κήρυξη των παραπάνω θέσεων ο αρχαιολογικός χώρος θα αποδυναμωνόταν σε επικίνδυνο σημείο με αποτέλεσμα οι λοιπές αρχαιότητες και ιδίως οι δευτερεύουσας σημασίας αρχαιότητες να διατρέχουν κίνδυνο άμεσου και ολοκληρωτικού αφανισμού.
5. Στην κίτρινη ζώνη της ανασκαφής Μακρυγιάννη κάτω από τις επάλληλες στρώσεις της υστερορωμαικής και βυζαντινής περιόδου διακρίνονται ενδείξεις μη ανασκαμμένου στρώματος παλαιότερης περιόδου όπως δείχνουν δάπεδο και περιβάλλοντες τοίχοι τα οποία εκτείνονται σε χαμηλότερο επίπεδο στα ΝΔ του γηπέδου. Επειδή η διαδικασία θεμελίωσης με πασσαλόπηξη είναι διαδικασία που εφαρμόζεται μόνο μετά από εξαντλητική ανασκαφή μέχρι τον βράχο στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος καταστροφής αρχαίων διότι η μέθοδος είναι "τυφλή" και το γεωτρητικό θα εισχωρεί σε στρώματα μη ανασκαμμένα.
6. Οι επάλληλες στρώσεις της υστερορωμαικής και βυζαντινής περιόδου που καταστράφηκαν ολοσχερώς στην νότια παρυφή του οικοπέδου σε ζώνη μήκους 60 μ και πλάτους 15 μ δεν αποτελούσαν απλώς αρχαίες στρώσεις συσσωρευμένου χώματος αλλά επάλληλες οικοδομικές φάσεις με σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα και αρχιτεκτονικά κατάλοιπα που αντιπροσωπεύουν σπουδαίο αρχαιολογικό σύνολο. Η εσπευσμένη καταστροφή των κτιρίων έστω και με άδεια του ΚΑΣ υπήρξε σαφώς παράνομη γιατί έγινε με τρόπο εσπευσμένο και πριν την εκτίμηση της σημασίας τους την κατανόηση της σχέσης τους προς τα ευρήματα της κόκκινης ζώνης και την δημοσίευση των ανακαλύψεων όπως ορίζει ο αρχαιολογικός νόμος.
7. Οργανωμένοι αρχαιολογικοί χώροι με επάλληλες οικιστικές φάσεις και μνημειώδη αρχιτεκτονικά κατάλοιπα όπως στην περίπτωση των αρχαιοτήτων του οικοπέδου Μακρυγιάννη (συμπεριλαμβανομένων των σπουδαίων αρχιτεκτονικών ευρημάτων που προσφάτως καταστράφηκαν στην κίτρινη ζώνη) χρήζουν ειδικής φροντίδας και προστασίας. Γενικά στην αρχαιολογική επιστήμη η σημασία αρχαιολογικής θέσης κρίνεται από την διατήρηση επαλληλίας οικιστικών φάσεων που υποδηλώνουν την συνεχή χρήση του χώρου δια μέσου των αιώνων. Όπως δείχνουν οι ανασκαφές που έγιναν στον χώρο Μακρυγιάννη τόσο κατά τα έργα της αττικό μετρό όσο και πιο πρόσφατα από την Α'ΕΠΚΑ η θέση αποτέλεσε σπουδαίο οικιστικό χώρο της Αθήνας με χρήση από τους προϊστορικούς χρόνους έως τον 19ο αιώνα. Η επιστημονική σπουδαιότητα του χώρου έγκειται στην ανακάλυψη καλώς διατηρημένων αρχιτεκτονικών καταλοίπων της υστερορωμαικής και βυζαντινής περιόδου για τους οποίους παλαιότερες έρευνες στην Αθήνα δεν είχαν φέρει στο φώς ικανοποιητικά στοιχειά. Πέρα από την επαλληλία φάσεων ιδιαίτερη σημασία έχει και η μοναδική μορφή όπως και η σημασία των κτιρίων που αποκαλύφθηκαν (όπως δηλώνεται από τα ίδια τα μέλη του ΚΑΣ Συνεδρίαση 47/27.11.2000). Οι παραπάνω οικιστικές φάσεις αποτελούν αδιαμφισβήτητο τεκμήριο της μακράς ιστορικής χρήσης της Αθήνας. Αποτελούν απόδειξη της ιστορικής ταυτότητας και της ειδοποιού διαφοράς της Αθήνας από πρωτεύουσες άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η μακρά χρήση της Αθήνας δια των αιώνων αποτελεί σπουδαιότατο πολιτιστικό στοιχείο ανάδειξης της ιστορικής συνείδησης του νεοέλληνα και για τον λόγο αυτό τεκμήριο εξέχουσας εθνικής σπουδαιότητας που χρήζει απόλυτης διατήρησης και προστασίας. Η καταστροφή και η προσβολή συμβόλων όπως ο Μαραθώνας και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο χώρος Μακρυγιάννη δεν προσβάλλουν μόνο τον χαρακτήρα και το φυσικό περιβάλλον του μνημείου αλλά στρέφονται κατά κύριο λόγο κατά της ιστορίας και του πολιτισμού του λαού που φέρεται ως φυσικός και ιστορικός κληρονόμος του υπό απειλή ιστορικού χώρου.
Saturday, May 19, 2007
Cultural Heritage: The construction of the new museum of acropolis, in a place filled with ancient buildings is an intentional destruction.
Monday, May 7, 2007
" Document: WHC -03/27.COM/7B The world Heritage Committee,
" Document: WHC -03/27.COM/7B The world Heritage Committee,
1. Regrets that the Greek authorities did not provide the report requested by 1 February 2003 until 2 July 2003;
2. Recalls its request (26 COM 21 (b) 49) that the State Party give urgent consideration to a redefinition of the buffer zone in order to better protect the visual setting of the monument;
3. Further recalls its request (26 COM 21 (b) 49) that the State Party provide information on any development projects, which may impact upon the visual integrity of the World Heritage site and undertake a visual impact study, notably concerning the site of the Acropolis;
4. Urges the State Party to prevent any irreversible damage;
5. Requests the State Party to submit a report by 1 February 2004 for review by the Committee at its 28th Session (June/July 2004). " http://www.icomoshellenic.gr/en/b/01/b/01/10_mouseio_00.htm
The construction of the new museum of acropolis, in a place filled with ancient buildings is an intentional destruction.
The construction of the new museum of acropolis, in a place filled with ancient buildings is an intentional destruction.
Everyone that participates in the procedures for the success of this purpose (the construction of the museum) if they are archaeologists they prooving that they don't possess the moral, that it is needed, for the refinements and teaching of archaeology. Whoever is not an archaeologist, only the lack of education can justify them. The new museum of acropolis is a dream of generations. It's contruction will have disappear the ugliness that exist on the rock of acropolis which in years ago we could see it from Faliro. When it was a dream, becomes a nightmare because for it's contruction in a dense populated area must be destroyed an extensive ancient architectural complex, well preserved and not publicated. What ever is said about it is based on speculations. One thing is certain, the antiquities that they will be destroyed they constitute a source for an almost unknown period of the history of athens. Scientificaly this action cannot be interpreted. Someone could to blame it to expediency. The destruction that will happen, constitutes consequent policy after the destruction of marathon, that removed from the area the moral importance that had and replaced it with the importance of profit, amusement and recreation. Here in this area they will construct a trade centre for ancient ideas. The teachers of the modern archaeologists, with the artificial manufactured authority, if they were still alive they will have turned away their glance from their students.
B.Petrakos,Member of the Academy of Athens, General Secretary of the Archaeological Company
G.Dontas,Honorary Inspector of Antiquities, President of the Archaeological Company
http://www.icomoshellenic.gr/en/b/01/...
ACROPOLIS NEW MUSEUM CATASTROPHIES
The Ministry of Culture and the Organization for the Construction of the New Museum of the Acropolis of Athens (OANMA), adhering to the Greek Government's earlier decision concerning the location of the Museum for its construction, are in the process for the same site "Macriyannis" at the South slope of the Acropolis Rock.
This decision, made some years ago arbitrarily, without any previous research for the most suitable location, has been strongly criticized by various professional organizations, such as the Architects' Association, as well as by distinguished archeologists and other specialists. This criticism, based on documented arguments, has been ignored by the Ministry of Culture and collaborating archaeological institutions.
1. This site is considered unsuitable from an archaeological point of view because:
a) Significant archaeological findings have been unearthed in the field intended for the Museum as verified by the Organization for the Construction of the New Museum itself. These antiquities date back to the mesohelladic and late neolithic periods down to the 7th century BC. As mentioned by OANMA itself (July 2000), "The antiquities found in the piece of land intended for the Museum have been proven more significant than originally anticipated. The new finds have changed radically previous agreements concerning the availability of the site, which had resulted from test excavations". Nevertheless, radical change in estimates did not lead to a reconsideration of the choice. The competent Ministry and its archaeological services are going on with their plans to construct the Museum on the location decided originally, thus committing an act of inconceivable vandalism, building on important archaeological finds, which essentially are destroyed, a Museum whose purpose is to preserve and reveal antiquities.
b) The installation of the Museum in this space will prevent the possibility of an extension and unification of the field of excavation in the southern belt of the Rock. Such excavations in the same belt would, probably, offer significant information about the city and its relationship to the Acropolis. It must be noted here that, despite the opposite assertions of the competent body which declared the archaeological research finished in May 2000, the excavation of the field intended for the Museum has not been concluded and it is most probable that the scheduled demolition of the buildings, existing in it, will reveal important archaeological findings. In any case, it is obvious that this will create a gap on the history of the city and its relation to the Acropolis. Today's residential area neighboring the Sacred Rock separates it from the ancient urban environment, while it diminishes the vital space which
is necessary in order to put on value the monuments crowing it. The objective here should be to decongest the area surrounding the Acropolis rather than add more buildings to it.
2. The site in question is entirely unacceptable from an aesthetic point of view;
It is obvious that the construction of whatever building, and especially the voluminous Museum, in the immediate environment of the Rock, on the edge of it -- only a few dozen meters from its southern wall-- is a vulgar, aesthetically unacceptable act that alters drastically the morphology of the archaeological landscape, upsetting its scale and contributing to the downgrading of the image of the Acropolis and its adjacent Monuments.
We are not, of course, aware of the particulars of the building to be approved, since the competition is still in progress, but some features of the structural program are enlightening. According to the proclamation of the competition, the building will occupy a total mixed area of approximately 14000 m2; from which, 8000 will be used for the display of the antiquities. However, along with already existing in the space of the Museum buildings to be assigned to it, its total area will be over 20000 square meters. The height of the southern wall may approach 40 m. It is worth mentioning that the floor area at the stylobates level of Parthenon is 2145 m2 and the total height of 17 m. without its pediments. Its height is diminished drastically during the visual perception not only because of the damages it has sustained, but also because of the fact that in viewing the southern side from the level of the ground, the lower part of the colonnade is hidden.
After the erection of the intended building, the visual field of the spectator will be overwhelmed by the image of the Museum, which is going to be projected oppressively over that of the Acropolis and the Parthenon.
The Museum will also dominate the landscape of Acropolis when viewed from the West, "merging" with the Propylaea and the entire image of the Monuments, while its presence will be strongly noticeable from an eastern sighting of the Rock as well (more)
Subscribe to:
Posts (Atom)